حال ساده به طور کلی به دو فُرم و نوع تقسیم می شود:

1. حال ساده با Will

2. حال ساده با Be going to

در این درس به هر دو فُرم پرداخته خواهد شد.

فرمول حال ساده در سه حالت مثبت و منفی و سوالی به شکل زیر است:

مثبت

Subject pronouns + will + base form + object

ضمایر فاعلی یا Subject pronouns همیشه نقش انجام دهنده کار را در جمله ایفا می کنند، این مسئله از اسمشان حتی مشخص است و در همه گرامرها این قاعده پابرجا است؛ این ضمایر از اول شخص و دوم شخص تا سوم شخص ( به صورت مفرد و جمع) به ترتیب زیر می باشند:

I , You , He , She , We , They

البته یک ضمیر هفتم هم در اینجا وجود دارد به اسم It که به طور دقیق تر یک ضمیر سوم شخص مفرد خنثی ( third-person singular neuter pronoun) می باشد که بعدا در موردش صحبت خواهم کرد.

جایگاه این ضمایر در گرامرها در حالت های مثبت و منفی همیشه در ابتدای جملات برقرار است به استثنای موارد سوالی که در موردش صحبت خواهم کرد.

will هم در فرمول و کلا گرامر simple future به عنوان یک فعل کمکی وجهی (Modal Auxiliary Verb) استفاده می شود و برای ساختن جمله ای که به آینده مربوط است گنجاندن این فعل در آن جمله ضروری است و بدون آن نمی توان جمله ای را به آینده تبدیل کرد.

این فعل خودش بار مفهومی به تنهایی ندارد و برای ساختن زمان آینده به فعل اصلی(base form) کمک می کند و با ورود به جمله است که تازه معنا و کاربرد پیدا می کند.

در خصوص فعل کمکی will در آینده بیشتر صحبت خواهم کرد ولی فعلا در حد همین نقشی که در جملات آینده ساده دارد کفایت می کند.

base form هم یعنی ساده ترین شکل یک فعل، به عبارتی دیگر یعنی ابتدایی ترین شکل یک فعل به طوری که نه به آن S- Form اضافه شده( مثلا S جمع یا S سوم شخص)، نه به شکل گذشته اش درآمده است( حالا این شکل گذشته می تواند از یک فعل بی قاعده مشتق شده باشد یا با فاعده، فرقی نمی کند) نه ING به پسوند آن فعل اضافه شده و نه حتی شکل سوم گذشته یا Past Participle به خود گرفته، فقط در همان حالت اولیه و اصلی خودش بدون تغییر باقی مانده است؛ می توان گفت که همه حالت های گفته شده با احتیاج به شکل ساده یک فعل است که می توانند روی آن تغییرات ساختاری انجام بدهند وگرنه اگر شکل ساده یک فعل وجود نداشته باشد امکان ندارد که این 4 حالت گفته شده به کار گرفته شوند.

فعل ساده اصلی یا base form در فرمول گرامر حال ساده همیشه بعد از فعل کمکی will و قبل از مفعول یا object که پایان دهنده جمله است قرار می گیرد؛ وظیفه اصلی فعل ساده اصلی در گرامر حال ساده این است که به عنوان کار و عملی که فاعل قرار است روی مفعول انجام بدهد ایفای نقش کند.

در خصوص base form هم در آینده بیشتر توضیح خواهم داد.

object هم به عنوان پایان دهنده جمله و چیزی یا کسی که قرار است کار یا عمل فاعل رویش انجام و پیاده شود ایفای نقش می کند.

حال برای اینکه این فرمول بهتر برایتان جا بیفتد یکی از مثالهایی که نوشته بودم در پست قبل را در اینجا با فرمول ها جایگذاری می کنم تا همه چیز واضح و مشخص باشد:

he(Subject pronouns)+ will + save (base form) nature(object)

در اینجا he کسی است که قرار است کار یا عمل نجات دادن(save) را روی مفعول یعنی nature انجام بدهد و البته که will هم این کار یا عمل را به آینده منتقل می کند.

در خصوص فرم دوم حال ساده یعنی Be Going To در پست بعد صحبت خواهم کرد.